نماز میّت

نماز میّت

نماز میّت  

وقتى مسلمانى هر چند کودک ، از دنیا مى رود، پس از غسل دادن و کفن کردن ، باید بر پیکر او نماز خواند. گرچه نام نماز میّت بر آن گفته شده ، ولى در واقع دعایى بیش نیست ، زیرا رکوع و سجود و تشهد و سلام ندارد و وضو و غسل و تیمّم داشتن شرط نیست و پاک بودن بدن نمازگزار هم لازم نمى باشد. اگر چه بهتر است شرایط نماز را داشته باشد.
این مراسم ، بهتر است که به صورت جماعت انجام شود.
خواندن نماز بر جنازه مسلمان ، واجب کفایى است . یعنى بر همه مسلمین واجب است و اگر فرد یا افرادى بخوانند، از دیگران ساقط است .
این نماز، خواستن رحمت و مغفرت براى مرده است . از این رو بهتر است که دوستان و بستگان و مؤ منین را خبر کنند تا حضور یافته و بر او نماز بگذارند. این نماز، هم سبب رحمت بر میّت است و هم موجب اجر براى نمازگزاران مى شود.
معمولاً در خواندن این نماز، دعاها و جملات خاصّى به صورت مستحّب خوانده مى شود. امّا اندازه واجب آن ، که دانستنش براى هر مسلمان ضرورى است به این صورت است :
نماز میّت پنج تکبیر دارد. 
پس از تکبیر اوّل بگویند: اشهد اَن لا اله الاّ اللّه و انّ محمّداً رسول اللّه .
پس از تکبیر دوّم بگویند: الّلهم صل على محمد و آل محمّد.
پس از تکبیر سوّم بگویند: الّلهم اغفر للمؤ منین والمؤ منات .
پس از تکبیر چهارم : الّلهم اغفر لهذا المیت )اگر میت ، مرد است ) یا: الّلهم اغفر لهذه المیّتِ )اگر میت ، زن است(
پس از تکبیر پنجم ، نماز تمام است .
کسى که بر میّت نماز مى خواند، باید رو به قبله باشد، و میّت را، در مقابل او به پشت بخوابانند. بطورى که سر او به طرف راست نمازگزار و پایش به طرف چپ او باشد.
نمازگزار باید از میّت دور نباشد. ولى اگر به صورت جماعت باشد، دور بودن نفرات دیگر مانعى ندارد ولى اتصال باید حفظ شود.
اگر بر میتى نماز خوانده نشود (به عمد یا از روى فراموشى ) یا بعداً معلوم شود که نماز، باطل بوده ، پس از دفن شدن بر قبر او باید خواند.

منبع :کتاب  پرتوى از اسرار نماز

تالیف محسن قرائتى