خشوع قبل از نماز

حضرت علی بن الحسین علیه السلام هر گاه از وضو نماز فارغ می شدند در فاصله ما بین وضو و نمازشان، ایشان را لرزش فرا می گرفت و بمانند شخص تب داری که می لرزد می لرزیدند. 

  
حضرت علی بن الحسین علیه السلام هر گاه از وضو نماز فارغ می شدند در فاصله ما بین وضو و نمازشان، ایشان را لرزش فرا می گرفت و بمانند شخص تب داری که می لرزد می لرزیدند.

پس به ایشان گفته شد: این چه حالتی است که شما را عارض می شود؟ حضرت جواب فرمود: وای بر شما، آیا می دانید برای چه کسی می ایستم؟ و چه کسی را اراده دارم تا با او به مناجات برخیزم؟

امام صادق علیه السلام فرمود:« حضرت علی بن الحسین علیه السلام هر گاه آماده نماز می شد، رنگ رخسارش می‌پرید و همچون شاخه درخت خرما می لرزید.»

امام باقر علیه السلام می‌فرمود:« علی بن الحسین علیه السلام هر گاه به نماز می ایستاد، رنگ رخسارش تغییر می‌کرد و در حین نماز، مانند عبد ذلیلی در مقابل پادشاهی جلیل، بدنش از خشیت خداوند می‌لرزید و به گونه‌ای بود که گویی می‌خواهد با نماز وداع کند و دیگر هرگز موفق به نماز نمی‌شود. » (چنین می پنداشت که بعد از این نماز، دیگر هرگز نماز نخواهد خواند.)

ابان بن تغلب می گوید:
به امام صادق علیه السلام عرض کردم، شنیده ام امام سجاد هرگاه به نماز می‌ایستاد رنگ مبارکش تغییر می کرد.
امام به من فرمود:« آری، او می دانست در مقابل چه کسی ایستاده است.»

منابع:

• بحارالانوار، ‌ج 46، ص 78، حدیث 75 به نقل از مناقب ابن شهر آشوب
• بحارالانوار، جلد 46، ص 50، ح 4